Recensie M.G. Leonard - Keverjongen

Summary Origineel, grappig, spannend en ontroerend vanaf de openingszin tot en met de zinderende finale

Keverjongen werd getipt door het boekenpanel van DWDD. Normaal gesproken lees ik niet zo vaak kinderboeken, maar deze klonk wel erg origineel. Dus toen ik zag dat dit boek was aangeschaft op mijn werk besloot ik het te gaan lezen. Precies in die ene warme zomerweek die we hebben gehad heb ik het in één ruk uitgelezen in mijn vakantie, lekker in het zonnetje. En wat blijkt? Keverjongen is een heel bijzonder boek.

Na een studie Engelse letterkunde, acteren, regisseren en het runnen van een kleine 

platenmaatschappij kan de Britse M. G. Leonard nu ook auteur toevoegen aan deze toch al indrukwekkende lijst. Keverjongen is haar debuut en is het begin van een serie, genaamd The Battle of the Beetles

De vader van Darkus Cuttle verdwijnt uit een afgesloten zaal van het natuurhistorisch museum waar hij werkt. Aangezien de moeder van Darkus al is overleden gaat hij bij zijn oom Max wonen, alleen maar tot zijn vader wordt gevonden. De politie weet echter al snel niet meer waar ze moeten zoeken en er wordt gefluisterd dat Darkus’ vader er waarschijnlijk gewoon vandoor is gegaan. Maar Darkus kent zijn vader en weet honderd procent zeker dat hij hem nooit zomaar in de steek zou laten. Gelukkig denkt zijn oom er net zo over en samen besluiten ze om dan maar zelf op zoek te gaan. Op de eerste dag op zijn nieuwe school ontmoet Darkus zijn nieuwe vrienden Virginia en Bertold en samen met hen start Darkus zijn eigen onderzoek want het is hem wel duidelijk dat zijn oom hem niet alles vertelt. Naast oom Max woont een wonderlijk stel, de altijd ruziemakende neven Humphrey en Pickering. De één wil een antiekwinkel beginnen, de ander een slagerij. De één is heel netjes, de ander een viespeuk met een slaapkamer dat is omgetoverd tot een paradijs voor wel heel bijzondere insecten. Wanneer Darkus één van deze speciale kevers ontmoet begint zijn avontuur dat hem leidt naar de mysterieuze geneticus Lucretia Cutter. Met haar als tegenstander blijkt de zoektocht naar de vader van Darkus helemaal niet zonder gevaar te zijn.

Keverjongen is een verhaal met een heerlijke Roald Dahl- achtige feel. Alhoewel de menselijke personages eigenlijk de figuranten zijn naast de kevers in de hoofdrol, zijn ze wel stuk voor stuk uniek en van vlees en bloed. Het duurt niet lang of Darkus en zijn vrienden hebben je hart gestolen. Ik ben persoonlijk niet zo dol op alles wat wriemelt en meer dan vier poten heeft, maar de insecten in Keverjongen zijn van een heel andere orde. Ze zijn superintelligent, sociaal en behulpzaam. De vriendschap die hier ontstaat tussen de kinderen en de kevers is echt ontroerend.

De manier van schrijven van M.G. Leonard is ook bijzonder te noemen, het boek leest min of meer als een soort spannende actiefilm. Ik kan me het verhaal zo voorstellen als een film en het zou me ook niets verbazen als dat ook wel gaat gebeuren. Er is geen directe aanleiding voor, maar de slechterik Lucretia Cutter doet me steeds weer denken aan de Opperheks van Roald Dahl. Ik lees veel Young Adult, maar eigenlijk weinig kinderboeken. Ik lees ook meestal niet de boeken die getipt worden door het boekenpanel van DWDD, toch werd ik hierdoor wel op het spoor gezet van Keverjongen en ik ben blij dat ik het boek heb opgepakt. Keverjongen is origineel, grappig, spannend en ontroerend vanaf de openingszin tot en met de zinderende finale.  Ik kan alleen maar hopen dat deze kwaliteiten behouden blijven in het tweede deel, The Beetle Queen, dat volgend jaar zal verschijnen.

M.G. Leonard - Keverjongen (Beetle Boy)

Uitgeverij Querido kinderboek

194 blz.

-