Recensie Veronica Roth - Carve the Mark

Summary Mijn leeservaring met Carve the Mark van Veronica Roth

In Carve The Mark van Divergent auteur Veronica Roth wordt de lezer een compleet nieuw zonnestelsel voorgeschoteld waarin negen natieplaneten met elkaar zijn verbonden door een stroomvloed. De stroom is ook aanwezig in alle levende wezens en komt met een gave (of vloek) tot uiting tijdens de pubertijd. Leden van hoogstaande families hebben ook een Lot, een soort taak in het leven waaraan niet te ontkomen valt. De Shotet zijn een volk zonder eigen natieplaneet, maar zijn onder de leiding van de tirannieke familie Noavek vastbesloten alleenheerser te worden over de planeet Thuvhe.










De hoofdpersonen in Carve The Mark zijn Cyra Noavek en Akos Kereseth. Allebei hebben ze een bijzondere stroomgave waardoor het bij voorbaat al onvermijdelijk is dat ze elkaars leven ingrijpend gaan beïnvloeden. Stroom kronkelt bij Cyra zichtbaar door haar lichaam en dit bezorgt haar constante pijn. Ze is echter in staat om deze pijn over te brengen op anderen, een feit waar haar broer Ryzek dankbaar gebruik van maakt om zijn vijanden uit te schakelen. Akos daarentegen is met zijn gave in staat elke andere gave te neutraliseren en daarmee is hij de enige die Cyra’s leed kan verzachten. Ryzek laat Akos en zijn broer Eijeh ontvoeren omdat hij ze nodig heeft om aan zijn rampzalige Lot te ontkomen. Maar Ryzek onderschat zijn zus en de invloed die hij op haar heeft. Cyra is het wapen in zijn handen, maar een wapen kan zich ook tegen je keren.

Pas nadat ik het boek uit had, besefte ik dat Carve The Mark een onderdeel is van een tweeluik. Dat was enerzijds een tegenvaller, maar aan de andere kant kan ik me weer ergens op verheugen. Wat ik het meest opvallend vind aan het boek is het verschil in vertelsituatie. Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit Cyra en Akos; Cyra vanuit het ik-perspectief en Akos vanuit de derde persoon. Dit maakt voor mij dat ik me veel meer betrokken voelde bij Cyra dan bij Akos, zijn verhaal voelt hierdoor meer afstandelijk. Ik begrijp niet goed waarom Veronica Roth voor deze manier van vertellen heeft gekozen. Behalve dat het Akos’ verhaal vlakker maakt, leest het ook vreemd. Bij iedere perspectiefwissel moest ik weer omschakelen en voelde het steeds alsof ik bij Akos zo het verhaal uit gegooid werd.

Net als in de Divergent serie is de manier van schrijven van Veronica Roth toegankelijk en meeslepend. Ook qua thematiek zijn er overeenkomsten te vinden, zoals keuzes maken, je eigen weg kiezen in het leven en op durven komen voor je eigen overtuigingen.

Ik heb niet gekozen voor het bloed dat door mijn aderen stroomt. Net zomin als jij voor je Lot hebt gekozen. Wij zijn allebei gedwongen om te worden wie we zijn. 

Toch is Carve the Mark wel meer dan Divergent in de ruimte. Veronica Roth neemt de tijd om haar universum te beschrijven aan de lezer. Worldbuilding is belangrijk in boeken die zich niet afspelen in onze wereld, maar soms zorgen uitgebreide beschrijvingen voor vertragingen in het verhaal. Dat gebeurt hier niet, beschrijvingen worden afgewisseld met actie of dialogen. Op deze manier krijgt de lezer gedoseerd de informatie die nodig is om deze nieuwe wereld te begrijpen. Een interessante wereld, bevolkt met boeiende personages. Een hele wrede wereld ook waarin mensen soms gedwongen worden om in iets te veranderen dat ze verafschuwen en waar ze mee moeten leren leven. Gelukkig laat Veronica Roth ons zien dat er altijd een keus te maken valt, hoe onwaarschijnlijk of onmogelijk deze ook lijkt.

Hij kon er niks aan doen dat hij zo geworden was, zo bang en zo vindingrijk in zijn wreedheid. Het grootste geschenk dat onze vader me ooit gegeven had, nog groter dan het leven zelf, was het feit dat hij me met rust had gelaten. 

Ik ben erg nieuwsgierig naar het tweede en laatste deel van Carve the Mark. De verhaallijn laat zich ongeveer wel raden, maar ik ben vooral ook benieuwd wat Roth nog van plan is met haar hoofdpersonen. Ik heb beslist genoten van dit prachtig vormgegeven boek, maar het heeft me nog niet echt geraakt. Ik hoop dat ik na het tweede deel Cyra en Akos in mijn hart kan sluiten, net als dit onvermijdelijk was bij Tris en Four. Al met al was Carve the Mark toch weer een fijne leeservaring, een goed uitgewerkt universum bevolkt door karakters met voldoende potentieel om reikhalzend uit te kijken naar het vervolg.



Van uitgever Unieboek|Het Spectrum kreeg ik een recensie exemplaar toegestuurd, mijn hartelijke dank daarvoor!

Veronica Roth - Carve the Mark (Carve the Mark)
408 blz
uitgeverij Unieboek|Het Spectrum, 2017
ISBN: 9789000352227