Summary
Mijn ervaring met het lezen van Goede dochter en een ontmoeting met Karin Slaughter.
In Goede dochter wordt het gezin Quinn door het noodlot getroffen. Tijdens een aanval in hun huis wordt moeder Gamma voor de ogen van haar dochters Samantha en Charlotte vermoord. De meisjes worden meegenomen naar het bos waar uiteindelijk één van hen voor haar leven zal rennen terwijl de ander moet achterblijven. Achtentwintig jaar later is Charlie bij toeval getuige van een andere aanslag en de psychologische impact hiervan is zo groot dat de herinneringen aan die ene nacht meedogenloos boven komen drijven. Wat is er precies gebeurd achtentwintig jaar geleden?
“Helderwit bot. Stukken hart en long. Strengen pees, slagaderen en aderen, die samen met het leven uit haar gapende wonden stulpten”.
In het eerste hoofdstuk laat Karin Slaughter direct haar handtekening achter. Geen twijfel mogelijk dat dit een boek van haar hand is. Gruwelijk? Nee, volgens haarzelf eerder specifiek dan gruwelijk. Er zijn meer aanwijzingen dat de lezer een thriller van Karin Slaughter in handen heeft. De gemakkelijke, toegankelijke en eigentijdse schrijfstijl, de tot op het bot uitgewerkte karakters gecombineerd met een ingewikkelde plot en twists. Alle gebeurtenissen in het heden in het provinciale stadje Pikeville lijken hun wortels in het verleden te hebben. En dan meer specifiek wat er precies met Charlie en Sam is gebeurd in de nacht dat hun moeder werd vermoord. Want dit is lang niet zo eenduidig als het in eerste instantie lijkt. Het perspectief wisselt tussen de zussen en beiden blijken uiteindelijk niet van die betrouwbare vertellers te zijn. Wat er nu écht gebeurde die nacht wordt angstvallig onder het kleed gehouden door diverse partijen.
Goede dochter is een dik boek. Karin Slaughter heeft ervoor gekozen om de gebeurtenissen in die noodlottige nacht meerdere keren te herhalen waarbij de lezer steeds een stukje dichter bij de waarheid komt. Bij de vierde keer kreeg ik wel bijna de neiging om stukjes over te slaan. De herhaling haalt enerzijds de vaart uit het verhaal, maar omdat dit stuk steeds een ander licht werpt op de gebeurtenissen bouwt het tegelijkertijd ook de spanning op. Goede dochter is misschien niet de meest spannende uit haar oeuvre, toch vind ik de emotionele lading in dit boek erg hoog. Wanneer duidelijk wordt waar de titel op is gebaseerd lopen de rillingen over je rug. Goede dochter is weer een echte Slaughter en ik heb er weer heel erg van genoten.
Blogevent met Karin Slaughter
Op 15 juni organiseerde de uitgeverij een klein blogevent met Karin Slaughter herself. In de woonkamer van een prachtig pand in Amsterdam mochten een aantal bloggers haar meer dan een uur lang bestoken met vragen. Er waren ook wat bloggers uit het buitenland waar helaas Goede dochter nog niet was verschenen. Aangezien zij het boek dus nog niet gelezen hadden beperkte dit de inhoudelijke vragen over Goede dochter, uit angst om te spoileren.
Sociale misstanden
Schrijfrituelen
Echte vaste schrijfrituelen heeft Karin niet, wel een paar vaste gewoonten. Zo neemt het hele proces van het uitdenken van de plot en personages en het doen van research het grootste gedeelte van de tijd in beslag. Ze heeft in de loop der jaren contacten opgebouwd met diverse instanties en personen die ze bij ieder schrijfproces raadpleegt. Wanneer ze zover is dat met het daadwerkelijke schrijven begonnen kan worden trekt ze zich terug in haar blokhut in de bossen boven Atlanta. Daar is ze alleen, afgezien van het gezelschap van haar katten en een incidenteel bezoek van haar vader. Ze schrijft dan achter elkaar door, soms wel 12 uur achter elkaar. Goede dochter heeft ze in 14 weken tijd op papier gezet.
Ambities
Karin Slaughter is zo succesvol en heeft al zoveel boeken geschreven, is er eigenlijk nog wel iets dat ze wil bereiken in haar leven? Karin vertelde dat ze eigenlijk alleen nog maar meer wil schrijven met maar één doel: elk boek moet óf beter zijn dan het vorige óf het moet gewoon een goed boek zijn. Het maakt niet echt uit of het haar lukt een dader tot de laatste bladzijden geheim te houden. Er zullen altijd lezers zijn die sneller een plot doorhebben dan andere lezers. Dit is niet erg, zolang het haar maar lukt om een boek ook voor die lezers tot het eind toe aantrekkelijk te houden. Ze is altijd al geïnteresseerd geweest in vreselijke dingen en dan vooral in het waarom. Als ambitie noemt ze uiteindelijk dan dat ze best eens een boek zou willen schrijven tegen de achtergrond van de Amerikaanse burgeroorlog.
Natuurlijk hebben we over nog veel meer dingen gesproken, maar dan zou dit verslag veel te omvangrijk worden. Hopelijk schrijven andere bloggers die aanwezig waren weer over andere onderwerpen die aan bod zijn gekomen, zodat niet iedereen steeds hetzelfde hoeft te lezen. Na het gesprek was er tijd voor foto’s, handtekeningen en zelfs filmpjes. Karin Slaughter is een hartstikke leuke en spontane vrouw en het was ontzettend spannend om haar te ontmoeten. En ja, ze heet echt Slaughter en het is, zoals ze zelf zegt, maar goed dat ze geen romantische boeken schrijft met zo’n naam!
Met dank aan uitgeverij Harper Collins voor het recensie-exemplaar van Goede dochter en de uitnodiging voor het blogevent.
http://www.harpercollins.nl/
Karin Slaughter - Goede dochter (The Good Daughter)
512 blz.
uitgeverij Harper Collins Holland
ISBN:9789402726800
Geen opmerkingen:
Een reactie posten